Spływ Rospudą jest doskonałym pomysłem na aktywne spędzenie przedłużonego weekendu w bliskim kontakcie z przyrodą, w pięknej i jeszcze bardzo mało zagospodarowanej okolicy. Rzeka i otaczające ją krajobrazy są malownicze, bardzo urozmaicone i nie zniszczone przez ludzi.
W swym górnym biegu Rospuda przepływa przez wąskie jeziora leżące pomiędzy wysokimi trawiastymi wzgórzami. Pojawiające się na wzgórzach świerki i porozrzucane na brzegach jezior głazy nadają krajobrazowi nieco górski wygląd. Na odcinkach pomiędzy jeziorami dno rzeki jest kamieniste, nurt szybki i występują liczne przełomy.
W miarę posuwania się na południe teren staje się bardziej zalesiony – świerk zastępuje sosna. Brzegi w wielu miejscach są wysokie i strome, nurt nadal szybki, a liczne zakola i powalone drzewa urozmaicają ale i często bardzo utrudniają spływ. Stopniowo pojawia się więcej drzew liściastych, a rzekę otacza głęboka, mroczna zieleń.
W dolnym biegu Rospuda meandruje przez bagniste łąki otoczone liściastymi lasami Puszczy Augustowskiej. Wysokie trzciny porastające brzegi ograniczają widoczność i sprawiają wrażenie, że płynie się bardzo długim i krętym korytarzem.
W końcowej części, po połączeniu się z rzekami Szczeberką i Blizną, Rospuda staje się szeroka i powolna – nurtu praktycznie nie ma, woda jest prawie czarna, w wielu miejscach wystają ponad powierzchnię omszałe i spróchniałe gałęzie. Otaczające bagniste liściaste lasy przy pochmurnej pogodzie są ciemne i ponure i sprawiają nieco “amazońskie” wrażenie. Ostatecznie Rospuda znika w jeziorze o tej samej co ona nazwie (choć formalnie, z hydrologicznego punktu widzenia Rospuda ma kontynuację – jest bowiem uważana za górny bieg rzeki Netty).
Najnowsze komentarze